Για δώσε "κίνημα" στο facebook....βγάζει τίποτα?

Μια φράση της Εύας Καϊλή "...γίνεται πολύ δουλειά στο facebook", στο blog της, με έβαλε στον πειρασμό.. "Η πολιτική δε γίνεται στο facebook!" της είχα απαντήσει στον επίλογο ενός διαμαρτυρόμενου post για την απουσία της από τη σελίδα της (ίσως και την πολιτική γενικότερα..) Αυτή η κοπέλα φαινότανε έξυπνη, σκέφτηκα.. Δεν καταλαβαίνει ότι δυσφημείται διαφημίζοντας το facebook?...
Κι ύστερα ήρθε το μήνυμα από το φίλο που ζει έξω, ένας από τους λίγους αληθινούς φίλους που έχει ο καθένας μας, τη γνώμη του οποίου εμπιστεύεσαι. Όπως και τις επιλογές του χρόνου του, που δεν του περισσεύει καθόλου..
Και μπήκα...
Μάλλον πολύ κουβέντα για το τίποτα.. Άλλη μία ευχάριστη εφαρμογή του internet που πέφτεις με τα μούτρα στην αρχή, και μάλλον εγκαταλείπεις μόλις βγει η επόμενη.. Που προκαλεί τα ίδια σχόλια για το "κακο internet" του παρελθόντος, αποκτά τους ίδιους εθισμένους με τα κατα περιόδους playstation, xbox ή όποια άλλα ηλεκτρονικά gadgets έχουν προκύψει, και γίνεται εργαλείο ή παιχνίδι, ανάλογα με τις προθέσεις σου..
Η πολιτική πάντως δε γίνεται εκεί μέσα, αν και θα μπορούσε να αποτελέσει εργαλείο συντονισμού δραστηριοτήτων, όχι όμως και ανταλλαγής απόψεων.. Μάλλον πάντα υπάρχει ο administrator των εφαρμογών να επιννοήσει νέους κανόνες προκειμένου να μην ξεφύγει η εφαρμογή από τους σκοπούς της δημιουργίας της και τους λόγους για τους οποίους αυτή τελικά αγοράστηκε..
Ούτε εκεί λοιπόν γίνεται κίνημα.. Πρέπει να ψάξουμε αλλού.. Γιατί και στους δρόμους τα πράγματα είναι λίγο άναρχα, ασυντόνιστα, ανοργάνωτα.. Κι όμως, οι περισσότεροι μοιάζουν να θέλουν τα ίδια πράγματα.. Γιατί κανείς δε φαίνεται να ξέρει τον τρόπο να τα πετύχουμε?... Μήπως πρέπει πρώτα να ψάξουμε...μέσα μας?...

Πήγαμε μερικά βήματα προς τα πίσω......αλλά μόνο για να πάρουμε φόρα.
Ευχές για δημιουργικό 2009

Αν δειτε την Ανακυκλωση, πειτε της οτι την ψαχνω..

(Στη δεύτερη κόρη μας που μόλις μας ήρθε και στον καλύτερο κόσμο που της υποσχεθήκαμε...)

Ανακύκλωση... ωραίο πράγμα.. πολιτισμός..

Έτσι κι εμείς, εδώ και καναδυό χρόνια, αποφασίσαμε να ανακυκλώνουμε όσα περισσότερα γίνεται.. Οι κάδοι δεν είναι και πολύ κοντά και είπαμε να τα μαζεύουμε και τα τα πεταμε ολα μαζι. Με τα χαρτιά, είναι πιο απλά τα πράγματα. Με το καροτσάκι της λαϊκής λύσαμε και το πρόβλημα του βάρους. Και είναι και πιο καθαρά σκουπίδια..
Για τα άλλα, πλαστικά, γυαλιά, αλουμίνιο, κρεμάσαμε μια μεγάλη σακούλα JUMBO στο μπαλκόνι, από αυτές που είχουν μπει παντού στη ζωή μας, όμως τη μέγεθος "τέρας", και όταν γεμίσει την αδειάζουμε στον κάδο.

Παίρνω λοιπόν τις προάλλες τη δικιά σου, το "τέρας", και κατεβαίνω (βράδυ πάντα) στο δρόμο να την αδειάσω.. Τίνγκα ο κάδος.. ντίρλα, που λέει κι ένας φίλος (για οτιδήποτε γεμάτο, από μπαταρία κινητού και σήμα, μέχρι και την κλασική έννοια..). Τη δένω λοιπόν απ' τα χερούλια και την αφήνω πάνω στον κάδο, να δείχνει ότι γέμισε κιόλας, και να σταματήσουν της ανακύκλωσης να τον αδειάσουν.

Δεν προλαβαίνω να στρίψω στη γωνία, και περνάει από πίσω μου το φορτηγό με τα κανονικά σκουπίδια.
- "Δε φαντάζομαι", σκέφτομαι.. Αλλά δε ρίχνω μια ματιά?..
Και με το που ξαναστρίβω τη γωνία, βλέπω αυτό που δε φανταζόμουν: τη σακούλα μου να ίπταται προς την τελευταία της κατοικία, ένα ΚΟΙΝΟ απορριματοφόρο! Μου γύρισε το μυαλο!

Τρέχω απέναντι, και πριν ακόμα σταματήσω αρχίζω να τα χώνω:
-"Σιγά ρε παιδιά, τι κάνετε εκεί, μια βδομάδα τα μάζευα αυτά εγώ!" (λες και θα με λυπόντουσαν και θα άλλαζαν γνώμη..)
Μου εξηγούν, χωρίς να σταματήσουν να πετάνε ό,τι ανακυκλώσιμο και μή έβλεπαν, ότι και αυτοί δε συμφωνούν, όμως έχουν οδηγίες να μαζεύουν ό,τι βρίσκεται εκτός κάδων..

-"Πλάκα με κάνεις", του λέω.. "Οι κάδοι είναι γεμάτοι εδώ και τρεις μέρες και αντί να στείλουν να τα μαζέψουν, σας δίνουν οδηγίες τι να κάνετε με αυτά που "περισσεύουν?". (ησυχία... εξακολουθούν να πετάνε αυτοί..)

- "Θα κάνω αναφορά" τους λέω, γνωρίζοντας την ανησυχία που προκαλεί αυτή η προοπτική, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.. (Όχι βέβαια για την κάτάληξη, αλλά για τη γραφειοκρατία που απαιτεί να γράψεις μια μαλακία απάντηση..)

- "Χρειάζομαι τα στοιχεία σας, για να αναφέρω την πληροφορία και να διαμαρτυρηθώ" τους λέω. Και ο οδηγός, αφού πρώτα μου εξέφρασε την αλληλεγγύη του, μου δήλωσε οτι ήταν .... το 596 άπορριματοφόρο και να τους τα πω..
Κόλλησα... και βλέποντάς τους να απομακρύνονται, αναλογιζόμουν πόσο τίποτα είμαστε, μπροστά σ' αυτό το τέρας που λέγεται νεοελληνική κουλτούρα.. Από την κορυφή, μέχρι τα νύχια της κατά τα άλλα Ελλαδάρας μας..

Στο γραφείο τα ίδια: αφού γέμισα ένα ντουλάπι με δοχεία toner εκτυπωτών, περιμένοντας την αναγόμωση, που τελικά δεν μπορεί αν γίνει, γιατί θα χάσουμε την εγγύηση από το service της εταιρίας, τηλεφώνησα στο νούμερο που δήλωνε το αγγλικό prospect για την Αθήνα και ρώτησα πως γίνεται η ανακλυκλωση, που τόσο περήφανα υποστηρίζανε στο φυλλάδιό τους..

-"Λυπάμαι" μου λέει η κοπέλα της αντιπροσωπείας, "αλλά αυτό δεν ισχύει ακόμα για την Ελλάδα, δεν εφαρμόστηκε ακόμα. Ίσως στο μέλλον.."
Τότε γιατί το γράφουνε σε όλα τα φυλλάδια εδώ και 5 χρόνια! Εφαρμόστε το ή τουλάχιστον βγάλτε το από τα φυλλάδια! Είναι προκλητικό έτσι! Και να θέλεις, δεν μπορείς να το αγνοήσεις μετά.. το βλέπεις κάθε μήνα!

Εδώ παμε στο Nice για κανένα ποτάκι, και αν κλείσουμε όλοι μαζί, παίρνουμε τα μπουκάλια με το μηχανάκι, να μην καταλήξει τζάμπα τόσο γυαλί στη χωματερή.. Και αυτοί τα πετούσαν μαζί με τ' άλλα, όταν δε χωρούσαν και τα αφήναμε πάνω στο κάδο!?..

Έκτοτε ψάχνω το νόημα της ανακύκλωσης στη "Θεσσαλονίκη-μαρτυρική πόλη" - σύμφωνα με τη νέα ονοματοδοσία σε πρόσφατη ...ατσαλάκωτη τελετή (αυτοκριτική ο Δήμαρχος...!) - αλλά και τρόπους να ανακυκλώνουμε ουσιαστικά πλέον, όχι για χόμπυ ή από άποψη..

Παρεμβαίνοντας στα απλά και καθημερινά της γειτονιάς μας, της δουλειάς μας κλπ. Άκρη δεν έχω βρει ακόμα, αλλά σκέφτομαι κανένα ωραίο αυτοκόλλητο, όπως οι street panthers, με το "είμαι γάιδαρος", αλλά σε λιγότερο επικριτικό, μάλλον παρεναινετικό ύφος.. Θα επανέλθω..

Πολύ ωραίοι είναι και εκείνοι οι κηπουροί στην αγγλία, που πάνε νύχτα και φυτεύουν λουλούδια σε παραμελημένα πάρκα. Κι αυτό μπορούμε.
(Προτάσεις δεκτές.. "και ό,τι ήθελε προκύψει.." "Μόνο σοβαρές προτάσεις" - διευκρίνιση κι αυτή για αγγελία..! Λες και οι άλλοι κάνουν πλάκα..)

Προς το παρόν, να 'ναι καλά οι σακούλες του JUMBΟ και άδειοι οι κάδοι του Δήμου..
Κι ο θεός βοηθός..
(τι να πρωτοπρολάβει κι αυτός.. ένας μόνος του είναι..)

Γειά μας και καλή χρονιά.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσει...

Καλωσήρθαμε!! (κι εγώ τώρα ήρθα..)

Σεπτέμβρης.... Μαζευτήκαμε όλοι; Άντε και καλή χρονιά βρε παιδια.. Γιατί στην πραγματικότητα τώρα παίρνονται οι new years resolutions, άσε που το γιορτάζουμε αργότερα.. Τώρα, που τελειώσανε διακοπές κι ολυμπιάδες, και πριν προλάβουν να αρχίσουν champion's league και νέες σειρές... σ'αυτό το μεσοδιάστημα αδράνειας... που προλαβαίνουμε να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε:

Πόσοι είμαστε; (μαλώσαμε, χωρίσαμε, φιλιώσαμε, τα βρήκαμε......γεννήσαμε!)
Πόσα λεφτά έμειναν? (άσχετο, αλλά μαλακία το ";" θα βάζω "?")
Πόσα έχουμε να κάνουμε τώρα?
Πόσο χρόνο έχουμε? (πόσο...!?)
Πώς θα τα προλάβουμε όλα!?
Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει...

Τώρα λοιπόν, και στα πλαίσια της 73ης Δ.Ε.Θ., θα κάνουμε κι εμείς τις φετινές μας προγραμματικές δηλώσεις (που ελπίζω να περιέχουν περισσότερα απ' του πρωθυπουργού), μέχρι που αργότερα θα έρθει κι ο δικός μας προϋπολογισμός να μας κόψει τα πόδια..
Αλλά δεν πειράζει βρε παιδιά, αυτή είναι η ζωή... έχει και τα καλά της. Μιά δύσκολη χρονιά είναι ακόμα.. θα περάσει κι αυτή..

Και μετά σκέφτομαι ότι το ίδιο σκέφτηκα και πέρισυ, τέτοιο καιρό... Πλάκα με κάνεις!.. (είπα μέσα μου..) Και με την ορμή της αγανάκτησής μου στα κόκκινα, αποφάσισα (μεταξύ άλλων) να συστήσω αυτό το επαναστατικό blogspotcom...... Κι έχω τρεις μέρες τώρα που διαβάζω οδηγίες χρήσης..

" - Αλλά τι στο καλό... τόσος κόσμος το κάνει.. Αφού μπορούν τα πιτσιρίκια, θα το μάθεις κι εσύ. Είπαμε, μεγαλώσαμε... δε μας πήραν και τα χρόνια...! " (είπα πάλι μέσα μου..)

Κι έτσι βρέθηκα εδώ.......΄

και για να μην τα λέω μόνο με τον εαυτό μου, είπα να τα βγάλω από μέσα μου, να τ'ακουμπήσω εδώ που έχει χώρο, κι αν δεν πιάσει κι αυτό υπάρχουνε και οι ψυχολόγοι... αυτοί κλέφτες να γίνουνε?

Οπότε παιδιά, καθήστε αναπαυτικά, πάρτε κάτι να πίνετε, τσιγάρα κι ό,τι άλλο χρειάζεστε, βάλτε μουσικούλα και βλέπουμε... Από τα κέρατα ή από τη μύτη πιάνεται το τέρας, άραγε.... χαλλαρά... θα τη βρούμε την άκρη.. Προς το παρόν, ας έχουμε τουλάχιστον το νου μας... Ας μεταδώσουμε την πληροφορία.. Ας μετρηθούμε, κι όταν είμαστε πολλοί, όλο και κάποια φασαρία θα κάνουμε... Πάντα ειρηνικά, πάντα ανυποχώρητα. Ας μην περάσει γρήγορα αυτή η χρονιά. Ας είναι πιο δημιουργική, ας τη θυμόμαστε για κάτι μεγάλο, αν γίνεται... (ασ το διάλο, συγκινήθηκα..)

......και προπαντός, στην υγειά σας!

Γειά μας.... θα τα λέμε..